En weer is er een succesvol project opgestart onder de vleugels van Home of Good Hope (HoGH) in Namibië, het project tandzorg. Onder de bezielende leiding van Monica Imanga die het ooit niet kon aanzien dat kinderen uit ’haar’ sloppenwijk zonder eten naar school gingen, is de ‘Soepkeuken van Monica’ uitgegroeid tot een lokale hulporganisatie van jewelste. 

Wat begon met een voedzame maaltijd per dag voor 40 kinderen betekent inmiddels voor 1200 kinderen in de township Goreangab van Windhoek hoop en perspectief voor de toekomst. In de loop der jaren hebben individuele bezoekers, stagiaires, bedrijven en organisaties én HoGH Nederland met financiële hulp en ondersteuning ter plaatse bijgedragen aan de bloei en uitbreiding van dit bijzondere project.

Al eerder zijn activiteiten ontplooid op het gebied van tand- en mondzorg met aandacht voor tanden poetsen en tandartsbezoek. Sinds begin dit jaar is de focus gericht op de (structurele) verbetering van de tand- en mondzorg in een project van 5 jaar voor een groep van 50 kinderen. Door een geweldige donatie is het eerste jaar hiervan gedekt en worden de kinderen in groepjes van 10 met een busje voor gebitssanering en mondzorg naar een tandarts in Windhoek gebracht, waarmee een overeenkomst is afgesloten.

Het is best spannend voor de kinderen die veelal nog nooit in de stad Windhoek zijn geweest, laat staan bij een tandarts. Aansluitend krijgen deze kinderen ook via Monica begeleiding en instructie bij het dagelijks tandenpoetsen. Het is echter ook spannend of dit mooie project kan worden voortgezet de komende jaren. Naast de huidige sponsor die hiermee na evaluatie door wil gaan is hiervoor een co-sponsor nodig. En wat is er nou niet mooier dan deze kinderen na afloop te zien met een brede glimlach, supertrots op hun mooie schone tanden.

We hielden het op die zaterdag in december niet droog, desondanks werd de Kerstmarkt op de Tip in Gilze door velen mét paraplu bezocht. En…..dit jaar was er ook voor ons een bijzondere bezoeker bij, namelijk onze nieuwe secretaris Henri van de Laar.

Home of Good Hope (HoGH) is op de kerstmarkt steeds aanwezig om belangstellenden te informeren over haar project de ‘Soepkeuken van Monica’. En natuurlijk ook om via acties geld in te zamelen voor de broodnodige ondersteuning van ca 800 kinderen uit de sloppenwijk Goreangab in Windhoek, Namibië. En dit doen we inmiddels al ruim 15 jaar lang!

Om deze dappere kinderen ook een fijne kerst te bezorgen hebben we op de kerstmarkt voor dit bijzondere project actie gevoerd. Met dank aan de PLUS-supermarkt in Gilze die hiervoor een grote tas boordevol met levensmiddelen ter beschikking gesteld heeft.
We doen dat met alle liefde en plezier. Het geeft veel voldoening om dankbare berichten te krijgen van kinderen uit Namibië, deels inmiddels volwassen geworden, die dankzij de ondersteuning van Home of Good Hope afgestudeerd zijn, of een goede baan gevonden hebben.
We ondersteunen Monica nu al vele jaren en zorgen er zo voor dat zij dagelijks een voedzame maaltijd kan uitdelen aan kwetsbare kinderen in de township Goreangab in Windhoek. En we zorgen er voor dat er bijles aan de kinderen wordt gegeven, want zeker zo belangrijk is scholing, dit is de enige echte weg uit de armoede. Al op jonge leeftijd worden de kinderen bij HoGH hierin begeleid en gestimuleerd door twee door ons gesponsorde geschoolde onderwijzeressen

HoGH kijkt terug op een heel gezellige, intieme kerstmarkt in Gilze met muziek en zang, lampionnen, de kerstman, glühwein en heel veel bezoekers die onze actie spontaan steunden. Zo ook Toos Gerrits uit Gilze, die op 61 cent nauwkeurig de waarde wist te raden van de tas met boodschappen. Toos, blij verrast:  “ik heb niet eens in de tas gekeken, want ik vond het doel al heel mooi om aan mee te doen!”

Gerdien en Jelmer hebben de eerste twee dagen van hun vakantie in Namibië in Windhoek doorgebracht.

“De eerste dagen staan in het teken van stichting Home of Good Hope. Voorafgaand aan onze reis hebben wij geld ingezameld voor deze stichting. Er is een hele hoop binnengekomen, zoveel hadden we nooit verwacht! Daar zijn we natuurlijk super dankbaar om! Het was de bedoeling om inkopen te doen voor de stichting. Er is echter zoveel opgehaald dat er ook geld is om kinderen naar school te laten gaan, en dingen als schooluniformen te kopen.

Vandaag stond in het teken van helpen op de locatie en inkopen doen voor de soepkeuken. 

In de ochtend zijn we met een lokale taxi de township ingegaan, op zoek naar de juiste plek. Dat viel nog niet mee, we konden het eerst niet vinden in een wijk vol illegaal gebouwde huisjes van golfplaten. Overal mensen, verkeer, kinderen, armoede, afval en geen veilige sfeer voor een toerist. De taxichauffeur was ook verdwaald, we hadden best een beetje stress toen..Maar vlakbij de lokale kippenklauwen bbq vonden we gelukkig de juiste plek. 

Monica wachtte ons met de kinderen al op. Zij runt daar de boel met een aantal vrijwilligers en leraren. Het terrein bestaat uit 3 kleine klaslokalen en 1 iets grotere schuur gemaakt van golfplaten. Alle gebouwen zijn er overigens gemaakt van golfplaten, ze noemen het ook wel blikjesdorp. 

In de klaslokalen is een soort pre-school voor kinderen die niet terecht kunnen op school. Monica probeert deze kinderen zoveel mogelijk wel op school te krijgen, dat is haar hoofddoel. De kinderen waren druk met de les maar ook met Gerdien haar blonde haar en Jelmer zijn beenhaar. Blijkbaar is beenhaar bijzonder. We zijn door heel veel kinderen geaaid alsof we katten waren.

Naast de pre-school is er de soepkeuken. Hier krijgen tegenwoordig ongeveer 1200 kinderen van maandag tot vrijdag te eten. Het eten maken ze op een andere locatie. Hier delen ze het uit vanaf de ochtend tot het einde van de middag of tot echt alles helemaal op is. Het kindaantal neemt afgelopen tijd enorm toe door de grote droogte in Namibië. Kinderen van 5 jaar lopen soms 10 km naar de soepkeuken voor eten. Wat opviel is dat gelukkig het overgrote deel er redelijk verzorgd en gevoed uitzag. De schooluniformen droegen daar ook wel aan bij. De haren waren bij iedereen perfect, veel Afrikaanse vlechtjes mogen aanschouwen. De schoenen waren dan wel weer bijna altijd kapot.

Het overgrote deel gaat gelukkig naar school. Vooraf komen ze snel eten, zo kunnen ze zich beter concentreren op school. De allerkleinsten, sommigen waren nog maar 2 jaar, kwamen soms zonder schoenen en gescheurde kleren zelfstandig naar de soepkeuken gelopen. Je zag dat Monica en de andere medewerkers meer aandacht hadden voor de allerkleinsten en armste kinderen. Bizar genoeg kenden ze bijna alle namen van de kinderen. 

In de wijk is naast armoede veel geweld, prostitutie, seksueel geweld en verslavingsproblematiek. Toegang tot medische zorg is beperkt. Mogelijkheden zijn er wel maar die zijn veelal erg duur. Velen keren zich tot toverdokters, deze geven bizarre adviezen.

Monica zorgt ook voor psychologische bijstand van sommige kinderen. Zij heeft psychologie gestudeerd naast haar drukke baan om de kinderen beter te kunnen begeleiden. Zo heeft ze in haar 2 kamer tellende huisje 12 kinderen in huis genomen. Kinderen met een beperking, weeskinderen en kinderen die thuis niet veilig zijn door bijvoorbeeld mishandelingen of seksueel misbruik. Echt een ongelooflijke vrouw!

Het eten is niet aan te slepen. Uren lang scheppen we bordjes op uit pannen van 70 liter. De hele dag door komen de kinderen uit alle hoeken. Ze wachten netjes op hun beurt  buigen als ze wat krijgen, eten stilletjes hun bordje leeg, nemen er genoegen mee en brengen het netjes naar de afwas. Niemand heeft geklaagd, niemand liet zijn bordje slingeren, iedereen bleef beleefd en was blij met wat hij kreeg. De porties waren erg klein, een Europees kind had er de dag nooit mee rond kunnen komen. Buiten was een stukje fruit met limonade, daarna renden ze naar huis of school. 

In de middag zijn we inkopen gaan doen van de donaties. Vandaag vooral voorraad voor de soepkeuken. Denk aan o.a. mieliepap, bloem, pasta, groentes, fruit, babyvoeding, luiers, en melk. Morgen waarschijnlijk wat duurzamer spul zoals speelgoed oid. Karren vol met eten gekocht. Monica was super dankbaar voor alles wat ze kreeg. De auto volgeladen en naar de opslag gebracht. 

Al met al een dag vol verbazingen en indrukken. Morgen weer een dag! Bedankt allemaal voor jullie bijdrage, ook namens al deze kinderen.

De volgende dag is het alweer de laatse dag op het project helaas. Achteraf gezien was het natuurlijk veel te kort. Genoeg reden om weer eens terug te gaan naar dit prachtige project. Morgen start de roadtrip door Namibië en later Botswana.

 Vandaag gestart met shoppen voor het project. Het stond in het teken van speelgoed, lesmateriaal, kleren, schoenen en slippers. Weer hebben we karren vol kunnen gooien. Zo snel als de kar vol was gegooid, zo langzaam ging het bij de kassa. Omdat alle aankopen verantwoord moeten worden hebben we een btw bon nodig. Dat is blijkbaar niet 1 druk op de knop. Neeeee, eerst naar de speciale kassa, daar komt de speciale btw bon meneer, die moet proberen in te loggen wat niet lukt, systeem crasht 4x, dan maar alles met de hand, pen kwijt, manager erbij vragen want btw bon meneer snapt het niet meer en zo maar door. Het duurde met gemak een half uur. Helaas moesten we naar 3 winkels, dit feest herhaalde zich elke keer weer opnieuw. Kan soepeler zou je denken, maar dat denken we vaker in Afrika. 

Wij Nederlanders zijn sowieso veel te gestructureerd voor hier. Een ruime planning van tevoren maken is echt niet te doen. Dat een beetje loslaten gaat steeds beter maar het blijft wennen.

Tegen de middag weer naar de soepkeuken gegaan om alle schoenen en kleren uit te delen. Met kleren bedoelen we vooral ondergoed, dat dragen de meeste kinderen niet, is geen geld voor. Last hebben van de maandelijkse periode is voor meisjes hier extra vervelend. Naast het gebrek aan schoon ondergoed hebben ze vaak geen hygiëne producten. Daar komen ze dan bij Monica voor. Op deze manier gaan ze gelukkig nog wel naar school, anders blijven ze een week thuis. Gisteren hebben we een pallet vol van dit spul gekocht.

In no time zijn alle slippers, schoenen, onderbroeken en warme truien aangemeten en uitgedeeld. De onderbroeken kregen de kindjes allemaal op hun hoofd mee. Hilarisch gezicht wanneer ze trots en blij wegliepen met hun nieuwe schoentjes.

Ook hier wachten de kindjes rustig op hun beurt. Ze zijn allemaal zo enorm schattig, lief en mooi, het doet echt pijn dat we ze niet allemaal kunnen helpen. Maar goed, dat is natuurlijk niet realistisch, dit is een druppel op de gloeiende plaat. Toen alles op was hadden we wel direct spijt dat we niet meer hadden gekocht. Toch namen alle kinderen er genoegen mee. 

Voor de klaslokalen hebben we speelgoed, puzzels, tekenmateriaal, boeken, tekenpapier en nog veel meer gekocht. Echt een goede aanvulling op hun voorraad. De docenten waren er enorm blij mee.

Verder was het super druk in de soepkeuken. Samen met een andere vrijwilliger hebben we honderden kinderen eten gegeven. Tellen ging niet, het ging veel te snel allemaal. Na een paar uur was al het warme eten op. Monica ging direct brood uit de omgeving regelen voor de rest. Het gaat er maar door..

 Aan het einde van de middag de keuken gezien waar ze alles bereiden. De stichting huurt een keuken een klein eindje verderop. Super klein voor wat er aan eten uitkomt maar ze redden het ermee. De keuken is verder goed hygiënisch en best gestructureerd. Leuk om te zien dat de boodschappen van gisteren daar gebruikt worden.

Monica nam ons aan het einde van de dag mee naar haar huis. Daar hebben we haar gezin ontmoet. Ongelooflijk wat een vrouw dit is. Met 12 kinderen deelt ze 4 bedden in 2 kamers. Ze haalt alles uit de kast om ze een goede toekomst te geven. Helaas lukt niet alles. Een van haar dochters studeerde geneeskunde, helaas is dit sinds april te duur geworden. Hopelijk komt daar in de toekomst nog verandering in.

Er is nog geld over van onze inzamelingsactie. Jullie hebben zoveel gegeven dat wij het niet allemaal konden uitgeven. Dit geld laten wij in de stichting vast staan totdat er een goed plan voor is. Zo gaan er in januari weer kinderen naar school. Hiervoor is dan budget voor uniformen en schoolgeld. Wellicht komt er nog een speeltoestel waar de kinderen zich mee kunnen vermaken. Maargoed, alles op zijn tijd en op het Afrikaanse tempo..

Nu zit het erop en gaan we verder met de reis. Erg dubbel om zo weer in luxe verder te gaan. Dat klopt niet en is echt enorm oneerlijk. We weten nu al dat we de stichting niet los gaan laten, daarvoor is het veel te belangrijk en zijn wij veel te rijk.

Met vriendelijke groet, 

Gerdien Vorenkamp 

Marc en Henri op bezoek bij Monica’s soepkeuken in Namibië

Blij verrast waren we toen we hoorden dat Henri en Marc tijdens hun rondreis in Namibië ook een bezoek wilden brengen aan de soepkeuken van Home of Good Hope in Windhoek.

Naast de geweldig geslaagde inzamelactie onder familie, vrienden en bekenden hebben ze enkele weken voor hun vertrek onder medewerkers van de gemeente Tilburg een actie gevoerd met als slogan ‘Tandenborstels mee’ met als resultaat een groot aantal tandenborstels. Ze speelden daarmee prima in op de extra inzet van Home of Good Hope voor goede tandartszorg en gebitshygiëne. Een prachtig initiatief van zomaar 2 betrokken mensen!
Het werd voor hen een fantastische ervaring waar ze zelf over schrijven: “Zeker, we hadden het geluk dat Monica, de medewerkers en de kinderen ons zo’n warm welkom gaven. Het was onze eerste dag in Namibië en het was een fantastisch begin van onze reis door Namibië. Het zou zo maar het hoogtepunt van onze reis kunnen worden”.
Tijdens hun reis door Namibië hebben Marc en Henri nog een tweede keer de Soepkeuken bezocht. Ze werden steeds enthousiaster over het goede werk van Monica en haar mensen. Naast de zorg voor de maaltijden waren ze met name enthousiast over de ondersteuning gericht op goed onderwijs en daarmee de toekomstmogelijkheden van deze kinderen.
En zo hebben ze ook op hun laatste dag, samen met Monica alvast de eerste benodigdheden aangeschaft!

Vorig jaar kwam Monica met een groep kinderen in aanraking die vanuit het noorden van Namibië naar de township (sloppenwijken) van Windhoek waren getrokken. Het waren kinderen van vluchtelingen uit Angola, achtergelaten en op zichzelf aangewezen. De kinderen sliepen op dunne matrasjes in blikken hutjes, ze hadden niets of niemand die voor hen zorgde en kwamen naar Monica en haar soepkeuken om te eten.

Natuurlijk klopten de kinderen niet tevergeefs aan bij Home of Good Hope. Spontaan heeft Monica zich het lot van deze kinderen aangetrokken. Samen met een priester heeft zij ervoor gezorgd dat de kinderen een doopbewijs kregen en officieel geregistreerd konden worden.

Monica er ook voor gezorgd dat de kinderen les kregen. Zo werden ze bijgespijkerd met rekenen en taal zodat ze klaargestoomd werden om naar het basisonderwijs te gaan.

Afgelopen weken was het dan eindelijk zover, de basisscholen zijn na de zomervakantie (het is nu zomer in Namibië) weer begonnen. Trots als ze waren op hun “pré-schooldiploma”, konden ze nu naar school en hebben deze kwetsbare kinderen weer zicht op een toekomst vol ‘Hope’! 

Net op tijd werd het zaterdag droog en kon de Kerstmarkt in Gilze zonder paraplu bezocht worden. Home of Good Hope (HoGH) Gilze en Rijen is daarbij steeds aanwezig om bezoekers te informeren over haar project de ‘Soepkeuken van Monica’. En ook natuurlijk om via acties geld in te zamelen voor de ondersteuning van ca 600 kinderen uit de sloppenwijk Goreangab in Windhoek, Namibië. En dat, inmiddels vanuit Nederland, al 15 jaar lang!

Om deze dappere kinderen ook een fijne kerst te bezorgen hebben we op de kerstmarkt voor dit bijzondere project actie gevoerd. Met dank aan de PLUS-supermarkt in Gilze die hiervoor een grote tas boordevol levensmiddelen ter beschikking gesteld heeft. Heel veel mensen hebben bijgedragen door een gokje te wagen en voor 1 euro de waarde te raden van de inhoud van de tas. Daarnaast waren er vanuit de mooi ingerichte kraam allerlei kerstspulletjes voor een zacht prijsje te koop, allemaal om ‘onze’ kinderen te kunnen blijven ondersteunen.

We doen dat met alle liefde en plezier. Het geeft veel voldoening om dankbare berichten te krijgen van kinderen uit Namibië, inmiddels volwassen geworden, die dankzij de ondersteuning van Home of Good Hope afgestudeerd zijn of een goede baan gevonden hebben. Zoals Christian, die deze zomer afstudeerde als jurist. Door onze hulp kreeg zijn leven een andere wending, hij is ons hier erg dankbaar voor.

We kijken terug op een heel gezellige, intieme kerstmarkt in Gilze met muziek, lampionnen, de kerstman, glühwein en heel veel bezoekers die onze actie hartelijk steunden en we wensen iedereen fijne en gelukkige feestdagen!

Het was genieten op de Jaarmarkt in Rijen. Herfstvakantie en een lekker weertje zorgden voor een perfecte ambiance. Voor veel mensen alle reden om deze jaarmarkt te bezoeken. En voor de marktkraamhouders een topdag, ook voor Home of Good Hope (HoGH). Al vele jaren present om informatie te geven over en ondersteuning te vragen voor de ‘Soepkeuken van Monica Imanga’. Een succesvol HoGH project voor een groot aantal kinderen uit de sloppenwijk Goreangab, Windhoek, Namibië. 

Al ruim 15 jaar krijgen onder de bezielende leiding van Monica inmiddels zo’n 600 kinderen dagelijks een gezonde maaltijd. Kwetsbare kinderen uit arme (onvolledige) gezinnen, woonachtig in schamele optrekjes zonder eigen waterleiding en elektriciteit. Kinderen die door HoGH gestimuleerd worden om naar school te gaan en ondersteund worden met huiswerkklassen. Van kansarm naar kansrijk.

Als ‘goed doel’ staan wij op de jaarmarkt met een aansprekende kraam. En veel bezoekers van de markt weten ons te vinden. De actie ‘een zoen voor een euro’ werd erg gewaardeerd en ontlokte leuke reacties. Ook als er geen prijs(je) aan vast zat werd de chocozoen met smaak opgegeten.

Met enthousiaste en betrokken vrijwilligers hebben we ook dit jaar weer een mooie opbrengst kunnen realiseren. Een opbrengst die de kinderen rechtstreeks en volledig ten goede komt bij het voorzien in de dagelijkse maaltijd, scholing en sport. Die mooie opbrengst hebben we zeker ook te danken aan enkele gulle prijzenschenkers, want wat is een ‘loterij’ zonder mooie prijzen! En die hadden we in de vorm van een hoofdprijs, een krat met boodschappen van ‘Jumbo’ Kiske Hapers, een mooie bloemenbon van De Roozelaar en smakelijke lunchbonnen van Smaak Lokaal, waarvoor hartelijk dank.

Op de Jaarmarkt hebben we heel wat mensen gelukkig gemaakt, hier én in Namibië 

Omdat de leefomstandigheden van de kinderen in de sloppenwijk verder verslechterd zijn, is de hulp van Monica en Home of Good Hope broodnodig.
Gelukkig is er hulp voor deze kinderen en ook kunnen we Monica steeds weer helpen met de extra’s die hard nodig zijn.
Monica en haar vrijwilligers zijn er maar druk mee.
En zoals we de vorige keer al schreven wordt er massaal gebruik gemaakt van de Soepkeuken, de huiswerkklassen draaien op volle toeren en ook het sportseizoen is weer begonnen.
Mooi nieuws is dat het erop lijkt dat dit jaar de lang gedroomde wens van een permanent gebouw in vervulling gaat.
Maar er is meer nodig en door gelukkige omstandigheden hebben we dit voorjaar heel wat extra kunnen doen

Extra gesponsord
Dit voorjaar hebben we de broodnodige extra’s kunnen sponsoren.
Met dank aan Fair Mundo Travel. Een kleine reisorganisatie met een missie die niet alleen reizen organiseert, maar ook echt iets wil betekenen voor mensen die dit nodig hebben.
We zijn bij Monica te rade gegaan om uit te zoeken wat hard nodig was.
Allereerst was er grote behoefte aan warme dekens voor de kinderen. In het winterseizoen kan het s' nachts vriezen terwijl het overdag meer dan 20°C is.
De mensen in de township wonen in gammele golfplaten huisjes die overal tochten. Het is er s' nachts steenkoud en de kinderen krijgen luchtweginfecties en vooral veel snotneuzen!
Ook was er behoefte aan schaduwtenten (Gazebo’s) met windschermen. Hieronder kunnen de kinderen buiten wachten zodat ze niet in de felle zon hoeven te staan en ook de afwasploeg vindt er schaduw. De Gazebo’s kunnen na gebruik worden ingeklapt en binnen worden opgeslagen.
Tenslotte was er behoefte aan goede roestvrijstalen tafels voor het uitdelen van het eten en het klaarmaken van de extra boterhammen.
En dan natuurlijk ook extra tafeltjes en stoeltjes voor de kinderen in de huiswerkklasjes en/of bij de kinderopvang.
Monica heeft eerst een prijsopgave gevraagd om te kijken of het allemaal binnen de begroting viel. En ja, er kon een grote wens in vervulling gaan.
Door de fantastische hulp van deze kleine reisorganisatie heeft Monica voor de kinderen een heleboel warme dekens en shawls kunnen aanschaffen. Ook kwamen er twee grote schaduwtenten met windschermen aan de zijkant, zodat de kinderen niet in de brandende zon hoeven te wachten en ook de afwas in de schaduw en uit de wind gedaan kan worden. En er zijn naast de 2 nieuwe tafeltjes en 8 nieuwe stoeltjes voor de kinderen ook twee roestvrijstalen tafels voor de staf aangeschaft deels om het eten uit te kunnen delen en deels om extra boterhammen klaar te maken.
Fair Mundo Travel gaat deze zomer met een van hun reizen naar Namibië en probeert dan ook een bezoek aan Monica en haar soepkeuken te brengen. Er zijn al contacten en er is al overleg met Monica geweest.
We zijn benieuwd en hopen dat het lukt

Monica en haar team werken hard aan een betere toekomst voor de kinderen.
De zomervakantie voor de kinderen zit er alweer ruim 2 maanden op en de foto’s laten ons zien dat het goed loopt bij Home of Good Hope. Er wordt massaal gebruik gemaakt van de Soepkeuken, de huiswerkklassen draaien op volle toeren en ook het sportseizoen is weer begonnen. 

Het is even wat regelwerk geweest maar uiteindelijk is het gelukt om Monica te ontmoeten. De avond van tevoren had ik het bijna al weer opgegeven omdat er een ‘Umwelt’ sticker nodig bleek om Aken in te kunnen rijden, ook voor een elektrische wagen. Maar Lau bracht uitkomst omdat hij er achter kwam dat het voetbalstadion ook zonder deze sticker bereikbaar was en dat we daar in de voetbalkantine (De Klömpchensklub) konden lunchen. De kosten van dit alles nemen we graag voor eigen rekening. De reis verliep probleemloos en er was ter plekke volop gratis parkeergelegenheid.

Die dagelijkse maaltijd is en blijft erg belangrijk voor de kinderen uit de Township Goreangab. Met onze support en ondersteuning kunnen de kinderen dagelijks terecht in de “Soepkeuken van Monica”.  Monica liet ons weten dat het heel goed gaat met de kinderen die bij haar komen eten, de kinderen genieten er nog steeds van. De kleintjes krijgen als eerste in de ochtend  te eten en de schoolkinderen komen na hun ochtendles bij Monica langs. En nog iedere dag worden de pannen na het uitdelen tot aan de laatste kruimel helemaal leeggegeten.

Gelukkig zijn na de Corona-periode ook in Namibië de voetbalcompetities weer begonnen. Zo ook voor het vernieuwde jeugdvoetbalteam van Home of Good Hope (HoGH). Een team van jonge schoolkinderen die samen met ca 600 kinderen uit de sloppenwijk Goreangab dagelijks een voedzame maaltijd uitgereikt krijgen in de Soepkeuken van Monica Imanga, sinds jaar en dag de drijvende kracht achter HoGH Namibië

Een nieuwe onderwijzeres geeft bijles aan de kinderen van de Home of Good Hope (HoGH) soepkeuken in Windhoek